ارزیابی شاخص‌های حساسیت هیدرولیکی سازه‌های نیرپیک (مورد مطالعاتی شبکۀ آبیاری و زهکشی دشت ورامین)

با توجه به بازده کم توزیع آب در شبکه‌های آبیاری و زهکشی ایران، شبیه‌سازی جریان و حساسیت‌سنجی سازه‌های آبی شبکه‌ها به‌عنوان یک رویکرد جدید برای بررسی عملکرد طرح‌های آبی کشور مطرح است. این تحقیق، به‌علت تحویل و توزیع نامناسب آب به‌خصوص در پایین‌دست شبکة آبیاری و زهکشی ورامین به بررسی حساسیت‌سنجی سازه‌های آبگیر موجود در شبکه می‌پردازد. این حساسیت‌سنجی با بررسی داده‌های آبی واقعی و مقایسۀ آنها با مقدار آب مورد نیاز برای الگوی کشت شبکه صورت گرفته است. شبیه‌سازی و بررسی شبکه با استفاده از مدل هیدرودینامیکی سوبک و روابط معرفی‌شده برای حساسیت‌سنجی سازه‌های آبگیر انجام گرفته است. بررسی‌ها و آنالیز حساسیت هیدرولیکی در سازه‌های شبکة آبیاری ورامین نشان دادند که سازه‌های نیرپیک موجود، دارای حساسیت زیادی هستند. طبق معادلات بررسی‌شده، حساسیت سازه‌های نیرپیک نسبت به عمق بالادست و مقدار بازشدگی دریچه‌های مدول نیرپیک بیشتر در سازه‌های انتهایی رخ داده است. برای بهره‌برداری بهینه از شبکة آبیاری ورامین بهترین روش، تأمین عمق آب برای پایین‌دست هر کانال است. در این شرایط است که عمق آب در تمامی آبگیرها تأمین شده و در مقدار بازشدگی مدول‌ها نیز تغییری ایجاد نمی‌شود.